Ana Paula Tavares wil blijven bewijzen dat poëzie een plaats heeft "in de dagelijkse strijd"

"Ik hoop alleen dat er een mogelijkheid is om te blijven bewijzen dat poëzie een plaats heeft in ons leven, in onze verplichtingen, in onze dagelijkse strijd", vertelde de dichter aan Lusa.

Ana Paula Tavares zei dat, toen ze het nieuws hoorde, ze als eerste aan de vrouwen uit haar land, Angola, dacht: "Zij die zwijgen, die elke dag vechten voor hun leven, die het leven uitvinden en datzelfde leven weer opbouwen."

"Ik ben niet van plan namens de vrouwen in mijn land te spreken. Ik ben een Angolese vrouw en dat is mijn rol, maar als mijn woorden hen en de instanties die dingen kunnen - of zouden moeten - veranderen op de een of andere manier kunnen raken, dan is dat een doel dat ik graag wil bereiken", aldus de schrijfster, geboren in Lubango in 1952.

Schrijfster, docente en voorvechtster van vrouwenrechten Ana Paula Tavares is vandaag de eerste Angolese vrouw die de Camões-prijs wint. Deze prijs wordt al 37 jaar uitgereikt.

Na Pepetela in 1997 en Luandino Vieira in 2006, heeft de jury van de Camõesprijs vandaag Ana Paula Tavares onderscheiden. Zij werd 72 jaar geleden geboren in Lubango, in de provincie Huíla, in Angola (eind deze maand viert ze haar 73e verjaardag).

In een gesprek met Lusa vertelde de schrijfster en lerares, die eerder jurylid was voor de Camõesprijs, dat ze nooit had verwacht dat deze dag zou komen. Haar rol als jurylid had haar namelijk laten beseffen dat er "zoveel mensen zijn die zo goed schrijven" in het Portugees.

Toen haar werd gevraagd hoe ze terugkijkt op haar carrière van meer dan 50 jaar, nu in het licht van de Camões-prijs, antwoordde Ana Paula Tavares dat haar "ontmoeting altijd met werk is."

"Wat mij echt voldoening geeft, is een lange carrière als docent. Het woord 'lesgeven' is misschien niet het meest toepasselijke woord. Dat contact met een universum dat niet het onze is. Het is mijn levensmotto om altijd iets nieuws in elke les te brengen", legde de schrijfster en universitair docent uit, die in 2023 met pensioen ging aan de Faculteit der Letteren van de Universiteit van Lissabon.

Ana Paula Tavares voegde toe dat het beroep van lerares "een uitdaging was die haar professionele carrière lange tijd heeft verlengd."

"Zelfs nu, als ik terugkijk, is het zeer de moeite waard om aan deze mensen te denken. Sommigen van hen zijn al oud, zoals ik, omdat ik heel jong ben begonnen. Ik heb ervaring met lesgeven in Angola en met lesgeven hier in Portugal [...] en al deze plaatsen hebben een belonende kant, een kant van uitdaging, van vragen stellen, wat ons doet beseffen dat dit universum van de Portugese taal een waarlijk rijk universum is," aldus de auteur, die desondanks zei dat ze veel te danken heeft aan de poëzie.

Doordat hij zich zo volledig aan zoveel werk wijdde, was hij vaak niet in staat om ‘te schrijven wat hij graag had willen schrijven’.

Omdat poëzie "tijd vergt die iemand met een veeleisende, lange baan" niet zomaar vindt. "Misschien nu wel", voegde hij eraan toe.

Lees ook: "De Portugese taal heeft veel te danken aan Ana Paula Tavares", zegt minister